Anioły a muzyka w Biblii

Niebiańskie istoty w Biblii występują wielokrotnie, spełniając rozmaite funkcje, z których najważniejszym ich zadaniem, jest pośrednictwo między Bogiem i ludźmi oraz nieustanna adoracja, uwielbienie Najwyższego. Ta ostatnia funkcja właśnie wiąże je z muzyką, gdyż biblijne wizje Niebios mówią o anielskim nieustannym wołaniu na cześć Pana, szumie skrzydeł i Nowej Pieśni śpiewanej wraz z Odkupionymi w Apokalipsie.

Starotestamentowe wizje z ksiąg Daniela (Dn 7, 10),  Izajasza (Iz 6, 1 - 4) i Ezechiela (Ez 1,5) wspominają jednak raczej o modlitwie, hałasie trzepoczących skrzydeł i głośnym wołaniu.

Harmonijny i radosny śpiew pojawia się dopiero  w Nowym Testamencie, kiedy anioły pieśnią Gloria in excelsis Deo adorują Dzieciątko narodzone w stajence (Łk 2, 13 - 14).

Kolejne księgi Nowego Testamentu wspominają o aniołach w kontekście muzycznym, gdy zapowiadają ponowne nadejście Chrystusa i Sąd Ostateczny.

W Ewangelii i listach kilkakrotnie pojawia się zapowiedź głosu anielskiej trąby, która będzie zwoływać ludzkość na Sąd.

Ostatnia wzmianka o muzyce aniołów znajduje się w Apokalipsie, gdzie w opisie Niebiańskiej Liturgii słychać pochwalną pieśń Zbawionych, nieustający i jednogłośny śpiew Alleluja i Sanctus. Pieśń aniołów rozbrzmiewa wciąż przed majestatem Stwórcy i dociera do mieszkańców ziemi, gdy sprawowana Ceremonii łączy ich z Niebem. Śpiew i modlitwy wiernych zanoszone są przez niebiańskie istoty przed tron Najwyższego, a wyrazem tego są śpiewy ordinarium missae Sanctus i Hosanna.